Deel 2 | Het lichaam bevragen

De Lichtenberger methode werkt met stimulaties en bevraagt het lichaam, in plaats van
het zangregels op te leggen. Een stimulatie is een suggestie in vraagvorm, waarmee je
het lichaam op neurologisch niveau stimuleert klanktrilling toe te laten. Als docent kijk ik
altijd welke stimulatie bij de zanger past op dat moment.

Tegen iemand die heel gespannen zingt, stel ik voor zijn of haar hand op bepaalde
plekken van het lichaam te leggen, om gewaar te worden waar de klankkast zich bevindt.
Iemand die timide is en niet goed durft, kan ik vragen, ‘goh, hoe klinkt jouw stem in deze
ruimte?’ Zo’n vraag kan stimuleren dat iemand ietsje meer durft.

Er is bij de Lichtenberger methode geen goed of fout. Het gaat over waarnemen wat een
systeem nodig heeft om tot klinken te komen. In onze maatschappij hebben veel lichamen vooral rust nodig. We zijn allemaal overprikkeld. Als reactie herop sluiten mensen zich af. Wat eigenlijk nodig is, is connectie hervinden met henzelf. De meeste mensen hebben juist innerlijke levendigheid en beleving nodig. Naar buiten gerichte actie is geen innerlijke levendigheid. Innerlijke levendigheid creëren vraagt om een specifieke benadering.

Vragen die je mij bijvoorbeeld ook kunt horen stellen: tot waar reikt de bubbel waar je in
zingt? Waar ontmoeten de klank in de ruimte en de klank in jou elkaar? Iedereen voelt
meestal heel goed tot waar de klank reikt. En zelfs als je heel klein en zacht zingt, heel
dichtbij je hart als het ware, dan nog kun je trilling voelen in je borst als je je hand daar
legt. De trilling daar bewust voelen, geeft al meteen meer klank. Bij de Lichtenberger
methode gaat het altijd om meer klank produceren op een niet-inspannende wijze.

Kom het zelf ervaren, neem een proefles! Ik geef les in Amsterdam-Oost en Amsterdam-
Noord.